Στην περιοχή Ξίφος του Ωρίωνα, βρίσκεται το Μεγάλο Νεφέλωμα του Ωρίωνα, Μ42 ή NGC 1976. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αστρικά «βρεφοκομεία» του Γαλαξία, που βρίσκεται μόνο σε απόσταση 1.500 έ.φ. από μας. Η αστρογεννητική αυτή περιοχή, παρόλο που δεν είναι η μοναδική του Γαλαξία μας, είναι όμως η πιο κοντινή και από τις πιο σημαντικές για μελέτες.
Οι
αστρικοί βρεφικοί σταθμοί είναι ειδικές περιοχές όπου γεννιέται η
μεγάλη πλειοψηφία των νέων αστεριών στο Γαλαξία μας. Τα διαστρικά νέφη
του μοριακού αερίου διαμορφώνουν και παράγουν χιλιάδες νέων αστεριών και
έπειτα βαθμιαία διαλύουν.
Υδρογόνο, ήλιο, οξυγόνο, άζωτο κ.α. είναι τα βασικά
συστατικά του νέφους. Η αστροφεγγιά που παράγουν τα τέσσερα κύρια άστρα,
είναι τόσο έντονη, που αυτή ιονίζει τα λεπτά στρώματα του αερίου στην
περιοχή, παράγοντας ένα ουράνιο τόξο χρωμάτων. Έτσι δεν είναι εκπληκτικό
που οι μελέτες του Ωρίωνος έχουν παράσχει στους αστρονόμους μερικές από
τις καλύτερες πληροφορίες για τη διαδικασία του σχηματισμού αστεριών.
Στην καρδιά του έργου τέχνης είναι ένα σύνολο
τεσσάρων τεράστιων άστρων, που ονομάζεται το Τραπέζιο. Αυτά τα τέρατα
είναι περίπου 100.000 φορές φωτεινότερα από τον ήλιό μας Αυτό το
κεντρικό σύνολο μπορεί να προσδιοριστεί ως μια κίτρινη κηλίδα κοντά στο
κέντρο του συνόλου. Η ηλικία της αστρικής ομάδας του Τραπεζίου
υπολογίζεται ότι φτάνει τα 300.000 χρόνια, ενώ η ενέργεια που προέρχεται
απ αυτό θερμαίνει τα αέρια της γύρω περιοχής του νεφελώματος στους
10.000 βαθμούς Kελσίου.
Οι πράσινοι στρόβιλοι αποκαλύφθηκαν από τους
ανιχνευτές της υπεριώδους ακτινοβολίας και του ορατού φωτός του Hubble.
Πρόκειται για τα αέρια υδρογόνο και θείο που θερμαίνονται από την έντονη
υπεριώδη ακτινοβολία από τα αστέρια του Τραπεζίου.
Τσουλούφια σε κόκκινο και πορτοκαλί χρώμα που
ανιχνεύθηκαν από τον Spitzer δείχνουν το υπέρυθρο φως από τα φωτισμένα
νέφη που περιέχουν μόρια πλούσια σε άνθρακα, τους γνωστούς πολυκυκλικούς
αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Στη Γη, οι πολυκυκλικοί αρωματικοί
υδρογονάνθρακες βρίσκονται στη ψημένη φρυγανιά και στην εξάτμιση του
αυτοκινήτου.
Τα πρόσθετα αστέρια στον Ωρίωνα είναι διασκορπισμένα
σε όλη την εικόνα σαν ένα ουράνιο τόξο των χρωμάτων. Το Spitzer
αποκάλυψε τα αστέρια – βρέφη, τα οποία είναι χωμένα βαθιά μέσα σε ένα
κουκούλι σκόνης και αερίου (κιτρινο-πορτοκαλιά σημεία). Το Hubble που
βρήκε τα λιγότερα ‘χωμένα’ αστέρια (κηλίδες πράσινου) και τα αστέρια σε
πρώτο πλάνο (μπλε). Οι αστρικοί άνεμοι από τα σμήνη των νεογέννητων
αστεριών που σκεδάστηκαν σε όλο το νέφος χάραξαν όλες τις κορυφογραμμές
και τις κοιλότητες με μεγάλη σαφήνεια.
Τηλεσκόπιο sw ed100 bd
Reduser flatener sw 0.85
Filters:
Ha-a 4.5h sub.15min
Red 1hx20
Green 1hx20
Blue 1hx20min
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου